Podstawy teoretyczne stabilizacyjnej roli narzędzi fiskalnych w gospodarce rynkowej

Ryszard Barczyk

doi:10.22630/PEFIM.2020.23.72.1

Ryszard Barczyk Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu https://orcid.org/0000-0002-9875-4403

DOI: https://doi.org/10.22630/PEFIM.2020.23.72.1

Słowa kluczowe: stabilizacja makroekonomiczna, narzędzia fiskalne dyskrecjonalne i automatyczne, wahania koniunkturalne, bezrobocie, inflacja.

Abstrakt

W wysoko rozwiniętych gospodarkach rynkowych są podejmowane za pomocą narzędzi fiskalnych lub/i pieniężnych działania stabilizacyjne, których celem jest m.in. wpływanie na morfologię cykli koniunkturalnych, na równowagę na rynku pracy i dążenie do utrzymywania stabilnej wartości pieniądza. Celem pracy jest zbadanie hipotetycznego wpływu dyskrecjonalnych jak i automatycznych narzędzi polityki fiskalnej na stabilizację sfery realnej jak i nominalnej zamkniętej gospodarki rynkowej. Praca ma charakter rozważań hipotetycznych, a na jej początku zostaną sformułowane cele stabilizacji makroekonomicznej i możliwości ich realizacji. W dalszej części zostaną przedstawione narzędzia fiskalne dyskrecjonalne i działające automatycznie i charakter ich wpływu na osiąganie sformułowanych wcześniej celów. Instrumenty fiskalne mogą i powinny być stosowane w działaniach stabilizacyjnych, a szczególnie ważne powinny być narzędzia działające automatycznie.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Barczyk R., 2004: Teoria i praktyka polityki antycyklicznej, AE, Poznań, s.16.

Blanchard O., 2011: Makroekonomia, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa, s. 849.

Cassel D., Thieme H.J., 1997: Einkommenspolitik Kritische. Analyse eines umstrittenem stabilitätspolitischen Konzepts, Kiepenheuer and Witsch, Kőln, s. 96.

Despres E., Friedman M., Hart A.G., Samuelson S.A., Wallace D.W., 1975: Problem niestabilności gospodarczej, w: Teoria i polityka stabilizacji koniunktury. Wybór tekstów, PWN, Warszawa, s. 41-42.

Hansen A.H., 1949: Economic Policy and Full Employment, New York, s. 248-249.

Hübner D., Lubiński M., 1988: Współczesny cykl koniunkturalny, Warszawa, s. 192-193. Kołodko G.W., 1993: Kwadratura pięciokąta. Od załamania gospodarczego do trwałego wzrostu, Poltex, Warszawa, s.46.

Kropiwnicki J., 1976: Teoria automatycznych stabilizatorów koniunktury, Warszawa, s. 143. Krugman P., Wells R., 2012: Makroekoonmia, Wyd. Naukowe PWN Warszawa, s. 357-361, 372-377.

Laffer A., 1981: The New Economics. A Debate „Economic Impact”, No 3.

Mussel G., Pätzold J., 2012: Grundfragen der Wirtschaftspolitik, 8-th ed. Vahlen, München, s. 22.

Nasiłowski M., 1996: System rynkowy. Problemy mikro- i makroekonomii, Warszawa, s. 209.

Owsiak S., 2017: Finanse publiczne. Współczesne ujęcie, PWN, Warszawa, s. 489-490. Pätzold J., 1991: Stabilisierungspolitik. Grundlagen der nachfrage- und angebotsorientierten Wirtschaftspolitik, Vahlen Vertag, Bonn-Stuttgart, s. 38-40.

Przybylska-Kapuścińska W., 1984: Automatyczne i dyskrecjonalne stabilizatory koniunktury gospodarczej w systemie fiskalnym, w: Interwencjonizm państwowy. Zagadnienia wybrane, AE, Poznań, s. 112.

Teichmann U., 1988: Grundriß der Konjunkturpolitik, München.

Tichy G.J., 1995: Konjunkturpolitik. Quantitative Stabilisierungspolitik bei Unsicherheit, Springer Verlag.